Panicau
Eryngium campestre
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Erbo-Roulant, Pan-blanc-d'ase, Barbo-de-cabro, Clouco.
Noms en français : Panicaut champêtre, Chardon Roland.
Descripcioun :Planto bèn couneigudo di proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. L'ivèr s'atrobo que li fueio pièi mounto en flour l'estiéu.
Usanço :S'acampon li racino avans la flouresoun. Lou panicau èi couneigu desempièi l'antiquita pèr èstre un bon diureti. Ei vertuous peréu contro li ceben (fleiroun) coume lou raporto P. Lieutaghi. Li jòuini fueio podon èstre mesclado is ensalado.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Garrigo
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eryngium campestre L., 1753
Ambrouècha
Rubus saxatilis
Rosaceae
Nom en français : Ronce des rochers.
Descripcioun :L'ambrouècha, coume se dis dins l'Ubaio, es un róumi que trachis en mountagno entre li pèiro o li pelouso, souto li bos clar e dins li gaudre. Èi lou soulet róumi que fai de fru roujo ; li dardaioun soun pas bèn fort e li ramo que rebalon au sòu fan fin qu'à 60 cm de long. Li flour, pulèu pichoto, se duerbon pas gaire. I'a pas trop pèr s'engana.
Usanço :Sara peréu escricho dins quàuqui tèms.
Port : Aubret
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rubus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos clar
- Roucas
- Gaudre
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Rubus saxatilis L., 1753